بهتر است قبل از توضیح آيات، توضيح مختصري در مورد تأويل بيان كنيم. تأويل به معناي حقيقت است. به اين معنا كه برخي از آيات قرآن يك معناي ظاهري دارد و يك معناي حقيقي و باطني و وقتي مي گوييم تأويل اين آيه ، اين است،  يعني معناي حقيقي و باطني آيه اين است در حالي كه ظاهر آيه چيز ديگر و يا در مورد اشخاص ديگر است. البته به اين نكته هم بايد توجه داشت كه هيچ گاه نبايد تأويل آيه با ظاهر آيه معناي متضاد داشته باشد.  در قرآن كريم نيز  چند مورد تأويل مشاهده مي شود: يكي خواب حضرت يوسف(عليه السلام) كه در خواب يازده ستاره و ماه و خورشيد را ديد كه به او سجده مي كنند در حالي كه تأويل و تعبير از ستارگان ، برادران بود و منظور از خورشيد و ماه پدر و نا مادري اش بود.ظاهر آيه گفته است كه ستارگان سجدده كردند ولي حقيقتاً منظور از آنها، برادران يوسف (ع)  بود. خداوند متعال نيز در قرآن كريم سوره ي يوسف آيه ي 100 از زبان حضرت يوسف (ع) مي فرمايد: *يا أبَتِ هذا تأويلُ رُئيايَ مِن قَبل قَد جَعَلَها رَبّي حَقّاً*  اي پدر اين تأويل و تعبير خواب من است كه قبل از اين ديدم و پروردگارم آن را محقق ساخت.

اما تأویل آیات:

آیه 9 سوره ی مبارکه ی صف : * هُوَ الّذی أرْسَلَ رَسُولَه بالهُدی و دینِ الحَقِّ  لِیُظْهِرَه عَلَی الدّینِ کَلَّه و  لَو کَره الْمُشْرِکونَ*

ترجمه:او کسی است که پیامبرش را به هدایت گری و دین حق (اسلام) فرستاد تا دینش را بر تمام دین های دیگر غالب کند، حتی اگر مشرکین از این امر کراهت  داشته باشند.

توضیح آیه: دین خدا باید بر تمامی ادیان و مرام ها و کیش ها غلبه پیدا کند اما هم اکنون شمار مسلمانان یک چهارم کره ی زمین است و در خیلی از کشورهای اسلامی ، قوانین غیر اسلامی حاکم است. در این کشورهای اسلامی ، فرقه های شیطانی و کیش های باطل آزادانه به حیات خود ادامه می دهند. در برخی از کشورها (مثل میانمار) مسلمانان، اقلیت پایمال شده ای هستند که فاقد هر گونه قدرت و امکانات هستند، در حالی که اراده خداوند، طبق آیه ی شریفه غیر از این است. خداوند می خواهد دین اسلام را بر سایر ادیان و مسلمانان را بر غير مسلمانان غلبه دهد و طبق روايات مرسله از معصومين اين امر بعد از ظهور قائمشان تحقق خواهد يافت. در روايتي از حضرت امير المومنين (علیه السلام) وارد شده است كه حضرت اين آيه را تلاوت كرده و سپس فرمودند:«... به خدايي كه جانم در كف قدرت اوست با تحقق اين وعده، هيچ شهر و دياري نمي ماند جز اينكه در آن نداي يكتايي و عظمت خدا بامدادان و شامگاهان طنين افكند» (تفسير مجمع البيان ج 9)

همچنين در روايت ديگر از ايشان وارد شده است كه فرمودند : به خدايي كه جانم در دست اوست ، هيچ شهر و دياري نمي ماند جز اين كه در آن نداي يكتايي خدا و رسالت محمد(ص) بامدادان و شامگاهان در آن طنين افكند (كتاب امام زمان از ولادت تا ظهور ص 93)

مفسر بزرگ و نامي قرآن ، ابن عباس (ره) نيز در تفسير اين آيه مي فرمايند: به خدا سوگند چنين نخواهد شد تا مگر روزگاري كه يهوديان و مسيحيان و پيروان ديگر مرام ها و مسلك ها به اسلام ايمان آورند. گرگ و گوسفند و شير درنده و انسان و مارگزنده نسبت به هم احساس امنيت نمايند نه گرگ ، گوسفندی را بدرد و نه گوسفند از آن بهراسد. روزگاري كه ديگر موشي كيسه اي را پاره نكند و فساد و تباهي روي ندهد زماني كه جزيه برداشته شود و صليب ها شكسته شود . آري اين معناي آيه شريفه است كه مي فرمايد: *لِيُظهِرَه عَلَي الدّين كُلِّه* و اين وعده ي الهي تنها با قيام حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه شريف) و استقرار دولت مهر و عدل او در جهان تحقق خواهد يافت . (تفسير برهان ج 4 ص 329)

امام صادق (عليه السلام) نيز در مورد تأويل اين آيه شریفه مي فرمايند: به خدا سوگند تأويل آيه تحقق نمي يابد مگر هنگامي كه حضرت مهدي(عج) ظهور كند . و هنگامي كه او ظهور كرد بقاياي شرك گرايان از ظهور او ناخرسند مي گردند و كافران حق ستيز به كيفر گناه خود خرسندند.(امام زمان از ولادت تا ظهور.ص95)

منبع اینترنتی

http://hmars.blogfa.com